Grondig beheer van middelen en materialen
Adviezen
- Alle ruimten in de praktijk zijn ingericht met de juiste apparatuur en instrumenten naargelang het doel van de ruimte.
- De huisartsen kunnen beschikken over een dokterstas voor noodgevallen.
- Noodzakelijke medicatie is aanwezig in de praktijk en wordt volgens de vereiste opslagcondities bewaard op een niet-toegankelijke plaats voor onbevoegden.
Beschrijving
Consultatieruimten voor huisartsen en paramedici vereisen een andere keuze van instrumentarium en apparatuur. Echter, voor een optimaal gebruik van de ruimte kan het zinvol zijn dat verschillende disciplines eenzelfde consultatieruimte delen. Bij de multipele inzetbaarheid van een ruimte dient dan ook rekening gehouden te worden met alle medewerkers die van de ruimte gebruik maken. Soloartsen met bijvoorbeeld maar één beschikbare ruimte dienen de uitrusting hierin te voorzien.
Denk naast de consultatieruimten ook aan de andere ruimten in de praktijk. Zo kan het bijvoorbeeld een goed idee zijn om een digitaal wachtkamerscherm te voorzien in de wachtruimte. Hiermee kan je patiënten informeren en/of vermaken. Dit heeft een positief effect op de gemoedstoestand en de tevredenheid van patiënten.
In de praktijk is het nodige materiaal aanwezig dat kan meegenomen worden in geval van een urgentie. Voor de inhoud van deze urgentietrousse en de noodzakelijke medicatie verwijzen we naar de richtlijn van Domus Medica. Medicatie wordt gestockeerd op een centrale plaats waar alle artsen er snel bij kunnen, maar buiten het bereik van patiënten en andere onbevoegden.
Er zijn samenwerkingsafspraken rond het beheer van de stock van apparatuur, instrumentarium en medicatie. Bij de aanschaf van materialen wordt het duurzaamheidsaspect in rekening gebracht.
Reflectie
Wat zijn noodzakelijke materialen en middelen? Bespreek binnen de praktijk wat als essentieel aanzien wordt, zoals een spirometer, elektrocardiogram of een Automatische Externe Defibrillator (AED). Hoewel een reanimatie zeldzaam is in een praktijk kan defibrillatie levensreddend zijn als ze binnen een paar minuten plaatsvindt. Echter, de kosteneffectiviteit van een AED in de praktijk is allerminst aangetoond. We kunnen ons de vraag stellen of de aanschaf van een AED als minimaal moet aanzien worden in de praktijk. Zowel de kosteneffectiviteit als de maatschappelijke verwachting moeten meegenomen worden in deze beslissing.
Bronnen
- Expertisedomein Praktijkorganisatie Domus Medica. (z.d.). Expertisedomein Praktijkorganisatie Domus Medica.
- Mout, P., Dijkstra, R., et al. (2009). Een AED in de huisartsenpraktijk: nuttig en noodzakelijk? Huisarts en Wetenschap.
- NPA. (2015). Kwaliteitsnormen voor de Nederlandse huisartsenpraktijk. NHG-Praktijkaccreditering versie 2.1. Utrecht: NPA. Norm 14-15.
- Philips, H., De Sutter, A., Buylaert, W., De Paepe, P., Calle, P., & Schrans, D. (2008). Aanbeveling voor goede medische praktijkvoering. Gebruik van medicatie bij urgenties. Huisarts Nu, 37, 472-504.
- Pruyn, A. T. H., & Smidts, A. (1998). Effects of waiting on the satisfaction with the service: beyond objective time measures. International Journal of Research in Marketing, 15(4), 321-334.
- The Royal Australian College of General Practitioners. (2017). Standards for general practices (5th ed.). East Melbourne, Vic: RACGP.
- Wicke, D. M., Lorge, R. E., Coppin, R. J., & Jones, K. P. (1994). The effectiveness of waiting room notice-boards as a vehicle for health education. Fam. Pract., 11(3), 292-295.