De Nationale Raad van de Orde der Artsen heeft tijdens zijn vergadering op 21 februari 2025 beoordeeld of medische controles via telegeneeskunde deontologisch toelaatbaar zijn.
Dit advies heeft betrekking op medische controles van werknemers die tijdens hun ziekteverlof zowel in België als in het buitenland verblijven.
Sinds de wetswijziging over het behoud van vakantiedagen bij ziekte, is de vraag naar medische controles via telegeneeskunde toegenomen. Dit komt doordat werknemers tijdens hun jaarlijkse vakantie vaak in het buitenland zijn. Hoewel werkgevers nog steeds het recht hebben om controle uit te oefenen, blijkt het in de praktijk moeilijk om deze controles in het buitenland te organiseren.
Volgens de richtlijnen van de Nationale Raad over deontologische regels bij teleconsultatie moet een arts beschikken over voldoende betrouwbare en relevante informatie om een verantwoord medisch oordeel te vellen via telegeneeskunde. Aangezien een controlearts geen toegang heeft tot het medisch dossier van de patiënt – vanwege het ontbreken van een therapeutische relatie – kan deze vereiste niet worden vervuld. Hierdoor is het doorgaans niet mogelijk om een kwalitatieve medische controle op afstand uit te voeren. Om die reden wordt telegeneeskunde in principe als ongeschikt beschouwd voor medische controles.
In uitzonderlijke gevallen kan hiervan worden afgeweken, namelijk:
- Wanneer objectieve medische gegevens een controle via telegeneeskunde mogelijk maken, zoals de analyse van een bloedonderzoek, een operatieverslag of medische beeldvorming.
- Wanneer de behandelend arts, met toestemming van de patiënt, kan worden geraadpleegd en aanvullende informatie kan geven over de arbeidsongeschiktheid.
Binnen het vakgebied van de controlegeneeskunde is het wenselijk om wetenschappelijke richtlijnen op te stellen die bepalen in welke situaties medische controles op een kwalitatieve manier via telegeneeskunde kunnen plaatsvinden.
Yente Reinenbergh
Jurist