Zondag gaan we met zijn allen naar de stembus voor de verkiezingen die (alweer) de moeder aller verkiezingen genoemd wordt. Deze keer is dat misschien toch net iets meer waar dan de vorige keren dat de term gebruikt werd. Op het programma staan immers zowel Vlaamse, federale als Europese verkiezingen en normaal gezien moeten we pas binnen vijf jaar (de gemeenteraadsverkiezingen niet meegerekend) opnieuw gaan stemmen. Daarom nemen we deze week de programma's van de verschillende partijen onder de loep, waarbij we uiteraard focussen op de voorstellen in verband met de huisartsgeneeskunde. Eerder op de week kreeg u al de voorstellen van CD&V, N-VA en Open VLD voorgeschoteld. Nu is het de beurt aan sp.a.
De gezondheidszorg behoort voor sp.a tot de fundamenten van de sociale bescherming. De uitdagingen in deze sector zijn volgens de Vlaamse socialisten enorm."De vraag naar meer en betere gezondheidszorg blijft toenemen en dat zet het overheidsbudget onder druk. Bovendien betalen we tot een kwart van onze zorg zelf. Voor sommigen blijft (een gedeelte van) noodzakelijke zorg daardoor moeilijk bereikbaar." Daarom wil de partij blijvend investeren in de zorg en de organisatie ervan.
Voor sp.a is het zowel budgettair als kwalitatief belangrijk dat de patiënt de nodige zorg krijgt op de juiste plaats. Daar moet een betere structurering voor zorgen met de huisarts als centrale vertrouwenspersoon en spelverdeler in de eerste lijn. "Ook wijkgezondheidscentra en andere zorgverstrekkers versterken we om hun rol in de eerste lijn op te nemen. We nemen maatregelen om ook buiten de stedelijke gebieden een goed eerstelijnsaanbod te garanderen. Door de competenties van de eerste lijn maximaal te gebruiken, rendeert onze investering in zorg maximaal." Het elektronisch GMD speelt hierbij eveneens een belangrijke rol. En wie naar de tweede lijn wil, kan dat - op logische uitzonderingen na - enkel via doorverwijzing van de eerste lijn.
Voor chronisch zieken wil sp.a het model van het multidisciplinaire zorgtraject uitwerken, waarbij de patiënt zelf de persoon uitkiest die zijn traject coördineert. In de mate van het mogelijke wordt daarbij gekozen voor transmurale en ambulante zorg, zodat de zorg maximaal in de vertrouwde omgeving kan plaatsvinden.
De automatische regeling derde betaler wordt ingevoerd zodat de patiënt zowel bij zijn arts als bij een andere zorgverstrekker enkel nog het remgeld hoeft te betalen. De zorgverstrekker krijgt de rest van zijn ereloon betaald door de ziekenfondsen.
De komende jaren willen de Vlaamse socialisten ook zwaar inzetten op de geestelijke gezondheidszorg. Het zwaartepunt van de behandeling van psychische aandoeningen dient daarbij te liggen in de sociale omgeving en de thuiscontext van de patiënt. Personen die er nood aan hebben, moeten een beroep kunnen doen op eerstelijnspsychologische zorg, waarbij zowel betaalbaarheid als kwaliteit gegarandeerd worden. De eerstelijnspsycholoog moet nauw samenwerken met de huisarts.
sp.a wijdt een belangrijk hoofdstuk in zijn programma aan het levenseinde, met vooral aandacht voor palliatieve zorg. "De hoofdopdracht van de palliatieve zorg bestaat er niet in de algemene zorgvormen zoals eerstelijnszorg, woonzorg en thuiszorg, te vervangen, maar wel deze te ondersteunen en ermee samen te werken." Opnieuw staat de patiënt centraal, wat impliceert dat iedereen er baat heeft bij palliatieve zorg een persoonlijk afgestemd palliatief zorgplan moet krijgen, en dat ongeacht waar hij op dat moment verblijft. Het levenseinde stopt echter niet bij palliatieve zorg en dus wil sp.a de euthanasiewetgeving nog verder uitbreiden. "We willen de wet uitbreiden naar mensen die getroffen zijn door een ongeneeslijke en onomkeerbare hersenaandoening, als ze daarover in een vooraf opgemaakte wilsverklaring hun keuze voor euthanasie te kennen hebben gegeven. De wilsverklaring blijft, tenzij ze herroepen wordt, onbeperkt geldig in de tijd en moet op de elektronische identiteitskaart geregistreerd worden."
Aantal keer dat het woord 'huisarts' in het programma voorkomt: 7.