De opdrachten van de Dienst voor Geneeskundige Evaluatie en Controle (DGEC)toelichten, de werkwijze van de DGEC in zijn relatie met de zorgverleners uiteenzetten en de soorten inbreuken, maatregelen en de daarmee verbonden procedures voorstellen. Dat is de bedoeling van de nieuwe brochure die het Riziv aan de DGEC wijdt.
De Dienst voor Geneeskundige Evaluatie en Controle (DGEC) stelt vast dat heel wat zorgverstrekkers die contact opnemen met de dienst een aantal steeds weerkerende vragen hebben. Daarom achtte de DGEC het geraadzaam een nieuwe brochure samen te stellen waarin de werking van de dienst uitgebreid aan bod komt. Zeg maar, een hernieuwde kennismaking. De brochure wordt in twee vormen verspreid. Er is een papieren versie met daarin de wettelijke bepalingen rond de DGEC zoals ze op 31 oktober van kracht waren. De elektronische versie, die via de website van het Riziv (in de reeks infoboxen van het Riziv) te consulteren valt, wordt regelmatig aangepast aan de eventuele wetswijzigingen.
Bij artsen staat de DGEC vaak bekend als de politieagent van het Riziv die controles uitvoert en artsen bestraft. Officieel luidt het dat de opdracht van de DGEC erin bestaat “bij te dragen tot een optimaal gebruik van de middelen van de Verzekering voor Geneeskundige Verzorging (VGVU). Aartoe zorgt de DGEC er onder andere voor dat alle partijen hun wettelijke en reglementaire verplichtingen nakomen: zorgverleners, beheerders van de verpleeginrichtingen, verzekeringsinstellingen, sociaal verzekerden, enz.” De DGEC is overigens slechts een van de actoren die toezien op het optimale gebruik van de middelen van de VGVU. De DGEC moet met de andere actoren samenwerken om tot een optimaal partnership te komen.
Nog in de algemene inleiding stelt de DGEC dat zijn beleid stent op drie pijlers. De eerste pijler is informatie: “Beter informeren en sensibiliseren van de zorgverleners moet zorgen voor minder inbreuken op de wetgeving.” Pijler twee is evaluatie: “De evaluatie is voornamelijk preventief. Ze bestaat erin de zorgverleners te informeren over hun praktijkvoering in het kader van de VGVU. De aandacht gaat daarbij naar overconsumptie, doelmatigheid en realiteit/conformiteit.” Een derde en laatste pijler is controle: “De Dienst heeft de opdracht om na te gaan of de geneeskundige verstrekkingen aangerekend door de individuele zorgverleners en de inrichtingen enerzijds, en de toekenning van de uitkeringen aan de verzekerden anderzijds, overeenkomstig de wettelijke bepalingen en voorwaarden gebeuren. Wat de geneeskundige verzorging betreft, voert de DEC onderzoeken uit die kunnen leiden tot informatieve of preventieve stappen, of uitlopen in administratiefrechtelijke of strafrechtelijke procedures.”
De uitvoerige brochure (52 pagina’s lang) belicht daarna onder meer de relatie tussen de DGEC en de zorgverleners, de evaluatieopdracht van de DGEC, de controleopdracht van de DGEC, de vraag wie verantwoordelijk is voor inbreuken, de categorieën van inbreuken en maatregelen, de administratiefrechtelijke procedures en de procedures in geval van inbreuk op het voorschrijven van geneesmiddelen van hoofdstuk II.