Zondag gaan we met zijn allen naar de stembus voor de verkiezingen die (alweer) de moeder aller verkiezingen genoemd wordt. Deze keer is dat misschien toch net iets meer waar dan de vorige keren dat de term gebruikt werd. Op het programma staan immers zowel Vlaamse, federale als Europese verkiezingen en normaal gezien moeten we pas binnen vijf jaar (de gemeenteraadsverkiezingen niet meegerekend) opnieuw gaan stemmen. Daarom nemen we deze week de programma's van de verschillende partijen onder de loep, waarbij we uiteraard focussen op de voorstellen in verband met de huisartsgeneeskunde. Gisteren gingen we van start met CD&V, vandaag is het de beurt aan N-VA.
De sociale zekerheid is volgens N-VA aan een dringende herziening toe. “Het huidige solidariteitssysteem vaart richting de klippen. We zien met lede ogen hoe het financiële en het maatschappelijke draagvlak voor de solidariteit afbrokkelt. Mensen moetend e sociale zekerheid opnieuw zien als hùn sociale zekerheid en er zich betrokken bij voelen. Daarom moeten we het evenwicht herstellen tussen de twee basisprincipes van solidariteit en verzekering. Enerzijds door te activeren en te responsabiliseren. Anderzijds door de band tussen bijdrage en uitkering te herstellen”, aldus de Vlaams-nationalisten.
In België wordt meer aan gezondheidszorg uitgegeven dan het Europese gemiddelde, wat volgens N-VA nochtans niet op alle vlakken tot even veel efficiëntie leidt. De versnippering van de bevoegdheden in de zorg, die er na de zesde staatshervorming niet beter op wordt, is daar volgens de partij een van de schuldigen van. “Meer dan ooit is de taalgrens een zorggrens. Zo heeft 61% van de Vlamingen een Globaal Medisch Dossier tegenover slechts 35% in Wallonië en zijn het vooral Vlamingen die zich registreren als stamceldonor (19.411 in Vlaanderen en 4.399in Wallonië). De wachtposten zijn een succes in Vlaanderen, Wallonië hinkt achterop. Vlamingen gaan sneller naar de huisarts, Franstaligen gaan sneller naar het ziekenhuis, dal dan niet via de spoeddienst”, stelt N-VA enkele verschillen vast.
Derde betaler
Als het van de Vlaams-nationalisten afhangt evolueert het Vlaams beleid inzake eerstelijnsgezondheidzorg verder in de richting van een versterkte samenwerking in de praktijk op de eerste lijn, met de huisarts als centrale spil. “De eerstelijnszorgverstrekkers en de gespecialiseerde gezondheidszorg krijgen toegang tot het elektronisch Globaal Medisch Dossier van elke patiënt.”
De betaalbaarheid en de toegankelijkheid van de zorg moet onder meer mogelijk gemaakt worden door de invoering van een “slimme derdebetalersregeling voor iedereen die bij de huisarts aanklopt, zodat niemand nog zorg moet uitstellen uit financiële overwegingen. Hiermee moedigen we de mensen aan om eerst naar de huisarts te gaan. Omgekeerd verhogen we de drempel naar de spoed- en specialisatiediensten voor wie zich zonder verwijsbrief van de huisarts rechtstreeks aanmeldt en vervolgens toch niet opgenomen dient te worden.”
Ziekenfondsen
De oude eis van veel huisartsen om de intellectuele acte te herwaarderen, vindt eveneens zijn weg naar het N-VA-programma. “Zodat studenten opnieuw meer voor een beroep zoals huisarts kiezen. Tegelijk zullen er meer mogelijkheden komen bij de huisartsenwachtpost zodat iemand niet langer naar het ziekenhuis hoeft te gaan.” De honorering van artsen is in de ogen van N-VA best een combinatie van forfaits en prestatiebetaling. ”Daardoor vermijden we dat er lange wachtlijsten of zelfs onderconsumptie ontstaan. De zuiver prestatiegerichte honorering zal wel meer evolueren naar een systeem waarbij betaald wordt voor correcte kwaliteit en dienstverlening (pay for quality en pay for service).”
N-VA ziet ook mogelijke besparingen bij de ziekenfondsen: “We beperken hun administratiekosten tot 3%. In de ziekteverzekering moeten de middelen naar de patiënt gaan, niet naar de administratie.” Nog in verband met de ziekenfondsen willen de Vlaams-nationalisten “een duidelijke scheiding tussen rechter en partij, tussen controle en gecontroleerde. Het zal niet langer mogelijk zijn dat ziekenfondsen zowel de regelgeving opstellen, de regels uitvoeren en ze vervolgens ook controleren.” De ziekenfondsen moeten zich beperken toto hun kerntaak: opsporen van sociale noden en verdedigen van patiënten.
Aantal keer dat het woord 'huisarts' in het programma voorkomt: 7.