Zorg- en hulpverleners ervaren na zestien maanden coronacrisis nog steeds in hoge tot zeer hoge mate symptomen van chronische stress. Dat blijkt uit de derde nationale Power to Care-enquête die Sciensano samen met de KU Leuven uitvoerde en waarvan de resultaten vandaag bekend raakten.
Tussen 15 en 28 juni vulden 951 zorgverstrekkers en hulpverleners de derde nationale online bevraging in die peilt naar hun mentale welzijn. Zo willen Sciensano en de KU Leuven nagaan welke impact de COVID-19-crisis heeft op de al hoge druk op zorgverstrekkers. Voor een reeks symptomen die het gevolg kunnen zijn van verhoogde druk gaven deelnemers een score van 0 (nooit) tot 10 (altijd) voor de mate waarin ze deze symptomen ervaarden in de week voor de enquête. Sciensano analyseerde vervolgens hoeveel deelnemers een hoge score, van zeven of meer, gaven voor deze symptomen. Uit de analyse blijkt dat na zestien maanden COVID-19-crisis en zelfs nadat negentig procent van de deelnemers volledig gevaccineerd is, heel wat zorg- en hulpverleners de effecten van chronische stress aan den lijve blijven ondervinden.
Vaak voorkomende symptomen die het gevolg zijn van chronische stress zijn vermoeidheid (54% van de deelnemers), onder druk staan (45%), onvoldoende mogelijkheid zich te ontspannen (39%), slaaptekort (36%) en concentratiestoornissen (31%). Ook een aantal lichamelijke klachten blijft erg hoog: spier- en gewrichtspijn (32%), hoofdpijn (29%) en maagproblemen (17%). Voorts zijn een aantal symptomen die wijzen op acute stress prominent aanwezig: hyperalert of verhoogd waakzaam zijn (28%) en gevoelens van angst (14%).
Uit de enquête blijkt dat 22% van de respondenten overweegt om te stoppen met de uitoefening van zijn beroep. Dat ligt beduidend hoger dan het percentage voor aanvang van de COVID-19-crisis (10%). 21% van de bevraagden heeft het gevoel er alleen voor te staan en slechts 53% zegt het gevoel te hebben deel uit te maken van een team. Opvallend is voorts dat na bijna anderhalf jaar coronapandemie amper 33% zegt voldoende steun en begeleiding te kunnen vragen. De conclusie van Sciensano en KU Leuven is dan ook duidelijk: de COVID-19-crisis leidt tot een verhoogd risico op uitstroom.
Filip Ceulemans
