Meer dan 300 vertegenwoordigers uit de gezondheidssector kwamen op 28 maart samen voor een colloquium waarop gezocht werd naar manieren om de gezondheidszorg in ons land toegankelijker te maken voor de meer kwetsbare groepen van de bevolking. Dat leverde vijf prioritaire aanbevelingen op.
Naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van het Riziv organiseerde de instelling samen met Dokters van de Wereld een colloquium waar het Groenboek over de toegankelijkheid van de gezondheidszorg besproken werd. De aandacht ging daarbij naar een aantal groepen die al eens uit de boot vallen als het om gezondheidszorg gaat: mensen zonder verzekering; daklozen; groepen met risicogedrag; vrouwen en kinderen in een precaire situatie; en nieuwkomers. Het resultaat van het colloquium, dat plaatsvond op vrijdag 28 maart, zijn vijf aanbevelingen. We zetten ze voor u eventjes op een rij.
1. Kiezen voor een inclusief beleid
Momenteel zijn er te veel administratieve drempels en te veel aparte regelingen waardoor mensen moeilijker terechtkunnen bij courante zorg. In mensentaal betekent dit een standaardisering van de procedures en de regels, die zoveel als mogelijk afgestemd moeten worden op de ziekteverzekering. De toegang tot de eerstelijnszorg zou gewaarborgd kunnen worden door een tijdelijke inschrijving bij een ziekenfonds.
2. Versterking van de bestaande middelen
Een aantal hervormingen die ingevoerd werden om de financiële toegankelijkheid te verbeteren, moeten zo snel mogelijk efficiënt in werking gesteld worden voor een zo groot mogelijk aantal verstrekkingen. Daarbij verwijst men naar het verbod om ereloonsupplementen aan te rekenen op gemeenschappelijke of tweepersoonskamers, de uitbreiding van de maximumfactuur voor de chronisch zieken, de mogelijkheid (vanaf 2015)voor ziekenfondsen om gezinnen met een laag inkomen op te sporen en hen automatisch een verhoogde tegemoetkoming toe te kennen en de toepassing (vanaf 2015) van de regeling derde betaler voor rechthebbenden van de verhoogde tegemoetkoming en voor chronisch zieken.
3. Investeren in preventie
Om de ongelijkheid drastisch te verminderen wordt aanbevolen om zwaar in te zetten op preventie, zeker vanaf de zwangerschap en voor jonge kinderen.
4. Aanbieden van zorg op maat voor sommige groepen
Omdat de klassieke ondersteuningsplannen vaak niet afgestemd zijn op 'uitgesloten' patiënten, raadt men aan te kiezen voor een aanpak 'op maat' voor groepen met specifieke gezondheidsproblemen. Daarbij wordt gedacht aan hepatitis C, hiv, aids en schurft, of de combinatie van psychotische problemen en het gebruik van verdovende middelen.
5. Verbeteren en ondersteunen van de informatieverstrekking aan de patiënt
Ten slotte raadt men aan de health literacy (gezondheidswijsheid) te ondersteunen. Dat kan onder meer door de sociale zekerheid te laten bijspringen voor de tussenkomst van vertrouwensfiguren, zoals interculturele bemiddelaars en ervaringsdeskundigen.
Deze aanbevelingen en doelstellingen worden in een Witboek gegoten dat voor de overheid bestemd is.