Hoewel de vroegtijdige sterfte in België in de periode van 1993 tot 2009 met 25% daalde, blijft ons land een weinig benijdenswaardige plaats innemen binnen Europa. Opmerkelijk is ook het grote verschil tussen Vlaanderen en Wallonië.
In samenwerking met de VUB bracht het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid (WIV) de vroegtijdige sterfte in België opnieuw in kaart. Laten we beginnen met het goede nieuws: in de periode van 1993 tot 2009 daalde de vroegtijdige sterfte (overlijden voor 75 jaar) met 25%. Dat neemt niet weg dat ons land nog steeds een van de slechtste leerlingen is binnen de EU15 (de vijftien eerste landen die deel uitmaakten van de Europese Unie). België staat op de derde plaats van de landen met de hoogste vroegtijdige sterfte bij de mannen en op de vierde plaats bij de vrouwen.
Wie de kaarten van de vroegtijdige sterfte bekijkt, stelt meteen vast dat er een groot verschil bestaat tussen het noorden en het zuiden van het land: de vroegtijdige sterfte ligt veel hoger in het zuiden dan in het noorden. Volgens het WIV spelen de globale sociaaleconomische context en het individuele sociaal statuut een belangrijke rol in dit verschil. “Toch kunnen ook andere factoren een invloed hebben: culturele gewoonten en levensstijl, het leefmilieu, genetische factoren of het gezondheidsbeleid en de aanpak van ziekten. In dit stadium is het echter niet mogelijk om het individuele aandeel van elk van deze factoren te bepalen”, aldus het WIV. De verschillen tussen noord en zuid zijn overigens groter bij de mannen dan bij de vrouwen. In Wallonië ligt de vroegtijdige sterfte bij mannen 40% hoger dan in Vlaanderen, bij vrouwen ‘slechts’ 30%. De verschillen tussen sommige arrondissementen kunnen nog hoger oplopen. Zo is het verschil tussen de arrondissementen met de hoogste vroegtijdige sterfte bij mannen (Bergen en Charleroi) 80% in vergelijking met de arrondissementen met de laagste vroegtijdige sterfte (Maaseik, Halle-Vilvoorde en Roeselare).
Zie ook: www.wiv-isp.be
