Het Vlaamse regeerakkoord schrijft dat ‘inburgeraars tijdens hun inburgeringstraject beroep kunnen doen op sociaal tolken en sociaal vertalen. De gebruikersoverheden financieren deze dienstverlening. Na deze periode dient de anderstalige zelf te betalen voor deze dienstverlening.’ Concreet betekent dit dat heel wat patiënten die niet meer in het inburgeringstraject zitten maar wel een tolk nodig hebben, de kostprijs van de tolk uit eigen zak moeten betalen. Het is nog niet duidelijk wat de tussenkomst voor sociaal tolken en vertalen van het Agentschap Zorg en Gezondheid dit jaar gaat zijn.
Kom op tegen Kanker wil de situatie goed opvolgen en doet daarom een oproep: Zie je dat de gesprekken tussen zorgverleners en patiënten moeilijk verlopen omdat er geen goede taalondersteuning is? Merken jullie dat er de komende maanden situaties zijn waar patiënten nood hebben aan taalondersteuning maar deze er niet is? Zijn er patiënten die een tolk nodig hebben maar dit niet kunnen betalen? Heb je andere oplossingen gevonden? Laat het ons dan zeker weten.
We willen concrete situaties verzamelen waar een patiënt taalondersteuning nodig heeft maar deze niet heeft gekregen. Probeer goed de situatie te omschrijven en vertel waarom er geen taalondersteuning aanwezig was. Beschrijf ook de gevolgen voor de patiënt en het professioneel handelen van de zorgverlener. We hebben voorbeelden nodig uit de ziekenhuizen en eerstelijnszorg. Met deze voorbeelden werken we een dossier uit om met de bevoegde minister te bespreken.
Voorbeelden mogen worden gestuurd naar: els.meerbergen@komoptegenkanker.be.
Werkgroep ‘Zorg voor personen met een migratieachtergrond’
Als huisartsen zitten in deze interuniversitaire werkgroep: Kristin Hendrickx (UA), Stephanie De Maesschalck (UG) , Hakki Demirkappu (VUB) en David Vanneste ( KUL).
