Vlaamse haio’s en ASO’s vragen al langer dat er niet enkel in Vlaanderen een beperking is van de toegang tot de studies geneeskunde. Na de aankondiging van minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) dat hij een akkoord op zak heeft, stellen ze wel dat de spons niet zomaar over het verleden mag worden geveegd.
De beperking van het aantal studenten dat toegelaten wordt tot de studies geneeskunde, is een heet hangijzer dat al decennialang Vlaanderen en Franstalig België verdeelt en de bevoegde minister de nodige kopzorgen bezorgt. Vlaanderen gaf al snel gehoor aan de beslissing van de federale overheid om het aantal studenten dat wordt toegelaten tot de studies te beperken door middel van een toegangsexamen. Ongeveer een kwarteeuw geleden voerde het een streng toegangsexamen in. In Franstalig België was (en is) de zin om ook zo’n maatregel te nemen veel minder groot. Met als gevolg dat de voorbije decennia stelselmatig meer Franstalige artsen afstudeerden dan er door de Planningscommissie was afgesproken.
“Door de hantering van het contingent wordt een overaanbod aan artsen vermeden. Door het aantal studenten geneeskunde te beperken, kan men de kwaliteit van de opleiding bewaken. Willen we goede huisartsen en specialisten opleiden, dan hebben we nood aan genoeg capaciteit in onze aula’s en ziekenhuizen om alle artsen in opleiding voldoende blootstelling te geven. Daarnaast kunnen we op deze manier een overconsumptie van de gezondheidszorg tegengaan, waardoor het systeem betaalbaar blijft”, zegt Nicolas De Cleen, voorzitter van het Vlaams Geneeskundig Studentenoverleg (VGSO). Zijn de Vlaamse studenten geneeskunde voorstander van een contingentering, dan hebben de Franstalige studenten zich steeds fors afgezet tegen eender welke beperking. Geen enkele Franstalige minister van Onderwijs durfde het aan hen tegen de haren in te strijken.
Eind vorige week kondigde minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) aan dat hij een akkoord heeft met de Franstalige gemeenschap om een efficiënte filter in te voeren. Op zich een goede zaak, vinden de Vlaamse studenten, maar ze hebben wel bedenkingen bij de hoge prijs die ervoor moet worden betaald. “De opgebouwde Franstalige overtallen uit het verleden worden kwijtgescholden, de verdeling van de quota op basis van bevolkingsaantal wordt losgelaten en er komt geen responsabliseringsmechanisme. Dat laatste is echt problematisch”, vinden de haio’s en ASO’s. Nochtans werd het federaal responsabliseringsmechanisme aangekondigd in het regeerakkoord als een middel om de quota aan beide kanten van de taalgrens te respecteren. De haio’s en ASO’s vrezen dan ook dat er tabula rasa wordt gemaakt zonder enige vorm van garantie op een naleving in de toekomst. “De minister schrapt de enige stok achter de deur die hij nog had. Onbegrijpelijk”, klinkt het.
Volgens Vandenbroucke is de deal over de aantallen gebaseerd op de gegevens van de federale planningscommissie. De haio’s en ASO’s trekken dat in twijfel en wijzen erop dat binnen de Planningscommissie communautaire onenigheid bestaat. Dat de tegenstand vanuit het veld in Vlaanderen nagenoeg unisono klinkt, moet volgens hen een wake-upcall zijn voor Frank Vandenbroucke.
Filip Ceulemans
