Het aantal gevallen van agressie tegen artsen neemt lichtjes af. Artsen worden dan weer vaker dan ooit slachtoffer van informaticacriminaliteit. Dat blijkt uit cijfers die minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet vrijgaf in antwoord op een vraag van N-VA-senator Louis Ide.
Driekwart (73%) van de gevallen van agressie tegen een zorgverlener vinden plaats in een ziekenhuis. Bijna één geval van agressie op vijf (18%) situeert zich dan weer in een apotheek. Artsenkabinetten (7%) en tandartsenkabinetten (2%) zijn duidelijk minder vaak het toneel van geweld tegen een zorgverstrekker. Hoewel er sprake is van een zekere stagnatie, blijft het aantal daden van agressie indrukwekkend groot: tussen 2009 en 2011 werden in België maar liefst 22.151 daden van agressie tegenover zorgverstrekkers aangegeven bij de politie.
Diefstal en afpersing zijn – vooral in Vlaanderen – de vaakst voorkomende vormen van criminaliteit waar artsen het slachtoffer van zijn (13.011 criminele daden in totaal). Misdrijven tegen de lichamelijke integriteit komen dan weer vaker voor in Wallonië. Een nieuwe vorm van criminaliteit waar momenteel vooral apotheken vaak me te maken krijgen, is informaticacriminaliteit. “Gezien het digitale tijdperk, dreigt deze vorm van criminaliteit ook alsmaar meer toegepast te worden. De informaticacriminaliteit is in de Brusselse ziekenhuizen en de Vlaamse apotheken tussen 2009 en 2011 ruim vervijfvoudigd”, weet Louis Ide.
Om de criminaliteit af te blokken, pleit de N-VA-senator ervoor om het geld dat bij zorgverleners in omloop is, te beperken. “Concreet kan dat door de invoering van een algemene derdebetalersregeling voor huisartsen en daarmee samenhangend door het stimuleren van zo veel mogelijk elektronisch betalingsverkeer. Een huisarts kan al zijn administratie, ook bij huisbezoeken, elektronisch regelen via MyCareNet. En dus hoeft de huisarts niet langer met veel geld op zak de baan op te gaan. Zo’n regeling impliceert wel enkele randvoorwaarden. Met een elektronische verwerking moet de betaling binnen de vijf dagen zijn uitgevoerd. Natuurlijk zit niet iedereen op de digitale snelweg. Nogal wat huisartsen werken nog altijd met het getuigschrift tot terugbetaling. De patiënt kan dat getuigschrift tot twee jaar na de consultatie nog indienen bij het ziekenfonds. Artsen hebben maar twee maand om hun stukken door te sturen. Dat is een nogal korte termijn, die moeilijk te respecteren valt (bijvoorbeeld in het geval van een epidemie). De termijn zou dan ook moeten uitgebreid worden tot één jaar. N-VA diende daartoe reeds een amendement in.”
