Vandaag maakte minister Onkelinx haar medisch strijdplan bekend waarin ze zes stappen voor een betere gezondheidszorg formuleert. Domus Medica en de Vlaamse professoren huisartsgeneeskunde stellen zich hierbij toch enkele vragen. De voorstellen zijn onvoldoende uitgewerkt om al in het veld door te voeren. Zo stelt de minister dat de erkenning van osteopaten en een centraal oproepnummer de zorg snel kunnen verbeteren.
Osteopaten hebben een zeer variabel aanbod waarvoor nog zeer weinig bewijs is. Zij gaan zich binnenkort kunnen profileren en krijgen een kwaliteitskenmerk, maar zijn daarom nog geen artsen zoals de huisartsen en de medisch-specialisten aan wie zeer grote inspanningen worden gevraagd tijdens hun specialisatie.
Het voorstel van minister Onkelinx om een centraal oproepnummer voor dringende hulpvragen te introduceren kan een meerwaarde betekenen, maar dan zou dit op niveau van de zorgregio georganiseerd moeten worden. Ook de opleiding van de dispatchers en de begeleiding van de gevolgde protocollen is een absolute voorwaarde. Recent onderzoek bevestigde nog dat aan de telefoon snel veel fouten worden gemaakt. Om de ernst van een oproep en de aanpak ervan juist in te schatten is het essentieel de context van de mensen in de streek te kennen. In de wachtposten in Vlaanderen worden de oproepen opgevangen door een medewerker, die steeds kan terugvallen op de huisarts van wacht. Die kent het lokale terrein goed en kan vaak gerichte adviezen geven. Bovendien is er op de wachtpost bij de huisarts ook informatie beschikbaar over eventuele voorgaande bezoeken van de patiënt, die mee van belang kan zijn om de ernst goed in te schatten. In de toekomst zal de huisarts van wacht op de wachtpost ook toegang hebben tot de samenvatting van het elektronisch medisch dossier dat iedereen heeft bij zijn huisarts.
Beide voorstellen zullen leiden tot minder veiligheid van onze bevolking, als ze zonder meer worden doorgevoerd. Osteopaten en zeker dispatchers, als onvoldoende geschoold en zonder kennis van de context, zullen het 'zekere voor het onzekere' nemen en juist kosten in de gezondheidszorg induceren. Veel meer patiënten zullen door de dispatcher bijvoorbeeld naar het ziekenhuis worden verwezen, terwijl ze daar helemaal niet thuis horen.
We hebben geen nieuwe zorgverleners nodig, maar een betere structurering van wat er nu al is. Huisartsen veroordelen een aantal voorstellen van de minister en wensen werk te maken van een uitdagendere agenda om zes echte stappen vooruit te zetten.
De Raad van Bestuur van Domus Medica en de professoren huisartsgeneeskunde