CM-voorzitter Luc Van Gorp lanceerde gisteren een oproep in de media om het debat over billijke artsenhonoraria te openen. Voorspelbaar werd er met grof geschut geschoten tussen CM en BVAS (Belgische Vereniging voor Artsensyndicaten). Daarbij werd door BVAS vooral naast het eigenlijke doel geschoten om zo in de ontstane stofwolk de essentie te doen verdwijnen.
Laten we eens terugkeren naar de essentie.
Bestaan er grote verschillen in inkomsten tussen de artsen? Ja.
Zijn er disciplines die exuberante bedragen verdienen? Ja.
Het debat over een billijk honorarium is dus meer dan nodig. Het is trouwens één van de werven die minister De Block bij het begin van de legislatuur aankondigde. Jammer genoeg ligt de werf nog heel braak.
Is dit toeval? Neen.
Jarenlang zijn bepaalde specialistische disciplines veelvuldig langs de kassa mogen passeren. Het noodzakelijke debat over een billijk artsenhonorarium werd daarbij continu geboycot door bepaalde groepen.
Wie is de dupe van dit jarenlange beleid? Men verwijst hier terecht naar de huisartsen, maar de huisartsen zijn niet de enige gedupeerden. Ook een aantal specialismen (bv. geriaters, kinderartsen, psychiaters,…) zijn al jarenlang de dupe van dit perverse systeem.
De vraag is dus: durft men dit debat nu eindelijk eens ten gronde aangaan? Durft men een herverdeling te doen van de artsenhonoraria? Durft men de excessen aan te pakken? Wij zijn absoluut vragende partij.
Gaan er verliezers in dit verhaal zijn? Ja. Maar niet één verliezer zal een boterham minder moeten eten. Iedereen is het erover eens dat artsen die een lange universitaire studie doorlopen, een grote verantwoordelijkheid hebben voor een patiëntenpopulatie en hard werken, een goed loon moeten krijgen. Maar de excessen moeten eruit.
Moeten we dus dat debat aangaan? Absoluut. Waarom?
In de eerste plaats voor de artsen zelf. De grote inkomstenverschillen zijn niet te tolereren. Het valt niet te verklaren dat artsen voor hetzelfde werk (patiënten verzorgen) verschillend gehonoreerd worden.
Ten tweede voor de toekomstige artsen. Een deel van het probleem van de knelpuntberoepen zit in de financiering. Je moet als assistent maar eens langs de parking van een ziekenhuis gaan en je weet meteen welke disciplines goed verdienen.
Ten derde voor de maatschappij. Als we naar geïntegreerde zorg willen evolueren, zal samenwerking het adagio zijn. Hoe kun je dat realiseren als de artsenhonoraria zo verschillend zijn?
Laten we dus het momentum gebruiken om dit debat in alle openheid tot een goed einde te brengen. In het belang van alle artsen, van alle patiënten.
Dr. Roel Van Giel
Ondervoorzitter Domus Medica