Eindeloopbaangids

Opgelet, u krijgt momenteel niet de volledige inhoud van deze pagina te zien omdat u niet bent aangemeld als lid of geen lidmaatschap heeft bij Domus Medica.
Wilt u de volledige pagina kunnen lezen,

Hoe kunt u uw loopbaan als huisarts harmonisch beëindigen, voor u en uw patiënt? En wat betekent het stoppen van de praktijk voor uw professioneel en privéleven? De actuele en praktische informatie in deze eindeloopbaangids helpt om gefundeerde beslissingen te nemen en biedt antwoord op de meest gestelde vragen.

Als lid kunt u de eindeloopbaangids hieronder gratis downloaden. Hou er rekening mee dat u hiervoor dient aangemeld te zijn.

Niet-leden van Domus Media kunnen een digitaal exemplaar kopen tegen een prijs van 15 euro, excl. BTW via de winkel

Huisarts op pensioen, nieuwe mogelijkheden zelfde passie - Enkele cassussen

Niet alleen het stopzetten van een eigen huisartsenpraktijk is van belang bij de eindeloopbaan, maar ook de tijd die vrijkomt bij pensionering van een huisarts is iets waar rekening mee gehouden dient te worden. Hoe voorkom je het zwarte gat, hoe zorg je ervoor dat de grote hoeveelheid aan kennis niet verloren gaat en tot bij de nieuwe generaties komt. Over dit topic vond er op 20 maart een webinar plaats in samenwerking met AMMA en KBC. Hier kwamen vier huisartsen aan het woord die na hun pensionering actief bleven binnen de huisartsgeneeskunde, dit op verschillende manieren. We maken graag een samenvatting van deze casussen, ter inspiratie. In deze eerste samenvatting komen het actief blijven in de voormalige huisartsenpraktijk en aan de slag gaan als vervangarts aan bod. 

Casus - Actief blijven in de voormalige huisartsenpraktijk

Sinds vier jaar ben ik met pensioen. In die periode heb ik meegedaan aan de Covid-epidemie, onder andere door te werken in de vaccinatiecentra. Dit hielp me te voorkomen dat ik in een 'zwart gat' zou vallen na het afsluiten van mijn eigen praktijk. Op deze manier bleef ik klinisch werk doen, ook na mijn pensionering.

Sinds ongeveer een half jaar kreeg ik het verzoek van mijn voormalige praktijk om weer aan de slag te gaan. Er was veel werk te doen. De vraag was of ik één dag per week wilde komen werken, aangezien het haio-kabinet op dinsdag toch vrij is, zoals in heel Vlaanderen. Op dinsdag werk ik nu van 9 tot 17 uur in de praktijk, op basis van prestaties. Omdat ik ook Spaans spreek, komen vaak de Spaanse patiënten in de praktijk bij mij op consultaties op die dag.

Tijdens de ene dag die ik in de praktijk werk, zal ik geen GMD’s afsluiten. Omdat ik de patiënten niet continu volg, wordt het GMD van de patiënt overgedragen aan een andere arts binnen de praktijk die de continue opvolging op zich neemt.

Ik ben nog steeds 'abonnee' van mijn medisch programma, en er bestaat een optie voor een abonnement voor gepensioneerde artsen. Dit is erg prettig, omdat het voor een gepensioneerde arts die minder consultaties doet dan een fulltime huisarts, betaalbaar blijft. Dit is belangrijk voor zowel mijn werk in de huisartsenpraktijk als in mijn rol als LEIFarts.

Op deze manier hebben de andere artsen en zorgverleners in de huisartsenpraktijk meer ruimte en kan er een betere continuïteit van de zorg gegarandeerd worden. Mijn opgebouwde kennis gaat niet verloren en ik geniet van de huisartsgeneeskunde die ik kan doen.

Casus - Vervangarts

Toen ik mijn reguliere praktijk afrondde, moesten er nog enkele wachtdiensten gebeuren, ondanks dat ik eigenlijk al had besloten te stoppen met klinisch werk. Ik vond deze wachtdiensten heel leuk, zelfs leuker dan wanneer ik voltijds in mijn praktijk werkte. Ik vind het prettig om deze wachtdiensten te doen, vooral omdat ik goed ondersteund wordt en klinisch werk kan blijven doen, zonder bijhorende management en adminstratieve taken.

Op een gegeven moment vroeg ik of ik wachtdiensten mocht blijven doen, en dit werd voorgelegd aan de kerngroep van de lokale wachtkring. Op die manier doe ik nu, op mijn 70ste, nog steeds wachtdiensten. De ondersteuning die je hebt tijdens een wachtdienst is volledig anders dan wanneer je reguliere praktijkactiviteiten uitvoert. Het continu opvolgen van patiënten gebeurt niet in een wachtpost, wat er een heel andere ervaring van maakt.

Op een gegeven moment kreeg ik ook contact met een wijkgezondheidscentrum dat te maken had met een tekort aan artsen door samenlopende ouderschapsverlofperiodes van enkele artsen. Ze vroegen me of ik vervangingen kon doen in hun praktijk. Dankzij een licentie voor vervangende artsen kan ik eenvoudig onder mijn eigen naam in het medisch dossier van de patiënten werken. Dit betekent dat ik attesten kan uitschrijven, voorschriften kan doen, en me echt als een volwaardig lid van de praktijk voel. Het geeft een goed gevoel om deel uit te maken van een organisatie waar ik gebruik van kan maken, zonder de last van het runnen van een eigen praktijk. Deze vervangingen gebeuren op vraag van de praktijk in periodes waarin het nodig is om ondersteuning te hebben.

Hoe lang blijf ik dit doen? Ik blijf aan de slag zolang dat ik het plezant vind en zolang dat het gewaardeerd wordt door de praktijk waar ik werk. Op dit moment merk ik bij mezelf dat ik er veel voldoening uit haal en dat de hulp gewaardeerd wordt door de praktijk.