Eerder deze maand bereikte ons het bericht van het overlijden van Maurice Seuntjens, gewezen laureaat van de prijs van de Vlaamse Huisarts in 1978. Maurice is voorzitter van de WVVH geweest en was iemand met veel aanzien onder de collegae.
Zoals vele collegae die actief zijn in een huisartsenvereniging kwam hij, eerder per toeval, door een speling van het lot zoals dat heet, in de WVVH binnen. Eerst was hij de trekker van de commissie Praktijkvoering, met bijzondere aandacht voor de jongeren, later werd hij actief lid van de commissie Navorming en lid van de eerste Balintgroep in Vlaanderen.
Hij was ook bij de eersten om een ‘duo’-praktijk op te starten, besteedde veel tijd aan de beginnende huisartsenopleiding aan ‘zijn’ rijksuniversiteit te Gent en leverde als stageleider een even grote bijdrage.
Hij besefte heel goed dat huisartsen “niet alleen wetenschapsmensen moeten zijn, maar ook en vooral mensen die dagelijks medemensen willen trachten wat gelukkiger te maken”. Een man naar mijn hart. Ik begrijp heel goed de lovende woorden van zijn oud-stagiairs destijds. Maurice was blijkbaar een man met oog voor zijn omgeving en de heidebloemen om hem heen. Mijn grote appreciatie voor zo iemand kan ik niet beter verwoorden dan met de woorden van André Raes destijds in zijn laudatio voor zijn collega: “Wie kan schouwen het wonder van een bloem op de hei die heeft iets heel bijzonder, zoals Nana en jij!”
Beerse kan terecht fier zijn want als het waar is dat appels niet ver van de boom vallen, dan moet de familie Seuntjens toch wel een héél bijzondere familie (geweest) zijn. Na vader Maurice heeft ook zoon Luc Seuntjens, ongeveer dertig jaar na zijn vader, de prijs van de Vlaamse Huisarts gewonnen. Toch geen vanzelfsprekendheid me dunkt, het is iets wat men moet verdienen.
Maurice genoot al enige tijd in stilte van zijn welverdiende pensioen. Omwille van ons leeftijdsverschil heb ik nooit het geluk gehad hem persoonlijk te kunnen spreken. Beschouw dit als een passend eerbetoon aan iemand die de huisartsgeneeskunde in Vlaanderen hielp ontwikkelen.
Namens Domus Medica wens ik dan ook ons medeleven te betuigen aan deze bijzondere familie.
Peter Hoffman
Voorzitter Domus Medica
met dank aan Carl Steylaerts
